0
Jest początek lata 2006 roku. Przez słynne Klewki, małą miejscowość w województwie warmińsko-mazurskim w której rzekomo mieli lądować talibowie, przejeżdża autobus wypełniony najlepszymi dziennikarzami branży telekomunikacyjnej. Jeszcze nie wiedzą, dokąd zmierzają, ani co zostanie im pokazane. Żartują, że w Klewkach odbędzie się prezentacja sprzętu szpiegowskiego.
Wolne żarty nie odbiegały wiele od rzeczywistości. Firma Sony Ericsson, która wynajęła autobus i zaprosiła żurnalistów, zaprezentowała im telefon oznaczony symbolem K800i. Z racji wymiarów telefonu i niespotykanej jak na owe czasy rozdzielczości matrycy kamery fotograficznej mógł uchodzić za gadżet godny Jamesa Bonda. W pełni też zasługiwał na przynależność do rodziny sprzętu fotograficznego Cyber Shot. Dodać jeszcze należy, że autobus przez Klewki tylko przyjechał. Prezentacja odbyła się w położonym nieopodal Młynie Klekotki.
Dziś już matryca o rozdzielczości 3,2 mln pikseli nie dziwi. Znajdziemy nawet takich, którzy powiedzą że to "badziewie". O tym jednak nie będziemy dyskutować – wspomnimy jednak, że jeszcze trzy lata przed ową prezentacją, czyli w 2003 roku, takie matryce miały kompaktowe aparaty fotograficzne firmy Sony. Umieszczenie takiej samej w telefonie musiało i robiło wrażenie. A taka rozdzielczość matrycy pozwala na powiększenie zdjęcia do rozmiaru 13x18 cm, wydrukowanie i powieszenie obrazka na ścianie.
- Teraz widać jakie Sony ma możliwości! Najpierw uderzyli w rynek muzyczny, teraz czas na fotografie. Musze przyznać że widziałem juz w necie zdjęcia z tego telefonu i naprawdę jakiś mini cyfrak za 400zl nie będzie dużo lepszy niż to cudo! - komentował na jednym z portali internetowych w 2006 roku użytkownik o loginie qubiq.
Jednak nie tylko za aparat fotograficzny telefon zyskał dużą popularność. Był to jeden z niewielu dostępnych wówczas telefonów obsługujących UMTS, choć – co wytykano jako poważna wadę – zabrakło możliwości obsługi bardzo popularnej wówczas technologii EDGE. Sony Ericsson K800i był również pierwszym telefonem w którym umożliwiono korzystanie z RSS-ów. Co prawda w 2006 roku należało RSS szybko blokować, bo koszty transmisji danych były wysokie, ale przed laty Sony Ericsson był w stanie wyznaczać trendy na rynku.
Inne parametry K800i z dzisiejszego punktu widzenia również mogą wydawać się żałosne. Na przykład wyświetlacz. Miał przekątną zaledwie dwa cale a ekran rozróżniał tylko 262 tys kolorów, co dla urządzenia fotograficznego wydaje się zadziwiająco mało. Pamiętać jednak trzeba, że pięć lat temu ekrany dotykowe nie były jeszcze powszechnie stosowane. Podobnie jak obsługa 16 mln kolorów.
Opisywany model miał stosunkowo niewielka pamięć wbudowaną. 64 MB pozwalały na zapisanie ponad 100 zdjęć. A komu było mało mógł stosować karty pamięci do zawrotnej wówczas pojemności 2 GB. Sony Ericsson preferował wówczas format kart popularyzowany przez Sony, czyli Memory Stick Duo Micro. Tak na marginesie to w 2006 roku na rynku funkcjonowało kilka rodzajów kart o różnych wielkościach i jeszcze nieco w rzece wody musiało upłynąć by jeden z nich praktycznie wyparł inne.
Sony Ericsson K800i pojawił się na rynku zanim przyszła moda na telefony cienkie, tzw. slim. Ideałem był taki, który miał mniej niż 10 mm grubości. W czasie tej mody K800i przepadłby z kretesem. Jego grubość mierzyła bowiem aż 22 mm.
Grubość tego telefonu podporządkowana była całkowicie jego funkcjom fotograficznym. Aparat uruchamiało się przesuwając umieszczoną w tylnej części obudowy klapkę. Zasłaniała ona obiektyw z jednej strony chroniąc go przed zabrudzeniem i porysowaniem. Z drugiej – konstrukcja jej była nie najlepszym rozwiązaniem, bo znacznie pogrubiała całe urządzenie. W późniejszych modelach konstruktorzy z Sony Ericssona znacznie ją poprawili, ale szkoda że w późniejszych modelach całkowicie z niej zrezygnowano.
Przesunięcie klapki uruchamiało aparat, ale dopiero po kilku sekundach. To znów użytkownicy traktowali jako wadę, bo kto chciał szybko zdjęcie zrobić miał z tym problem. Poza tym łatwo można było uruchomić aparat niechcący, przy wkładaniu do torebki lub do kieszeni. A uruchomienie aparatu przyspieszało zużycie prądu. Z baterią Sony Ericsson K800i miał wiele problemów. Bateria litowo polimerowa o pojemności 950 mAh była trochę za słaba jak na możliwości urządzenia. W rezultacie telefon ładować trzeba było średnio co dwa dni, choć zdarzało się, że taka potrzeba zachodziła znacznie częściej. Zwłaszcza, jeśli do fotografowania korzystało się z lampy błyskowej.
Ta lampa też była czymś wyjątkowym. K800i miał ją bowiem ksenonową, która błyskała jak prawdziwy flesz. Była też w stanie oświetlić przedmioty znajdujące się nieco dalej od aparatu – tradycyjne diody LED maja zasięg nieco ponad metr.
Dobry aparat, proste menu, bogate funkcje – wszystko to spowodowało, że Sony Ericsson K 800i sprzedawał się długo i dobrze. I choć od premiery minęło pięć lat, nadal ma swoich fanów.
- Kupiłem go pod koniec 2008 r. Do tej pory działa bezawaryjnie, nic się nie psuje. Najlepszy telefon jaki miałem. Bardzo fajne fotki, ksenonowa lampa błyskowa bardzo dobrze się spisuje. Mam Sony Ericcsona Elm, LG Bali i właśnie K800i. Będzie u mnie dopóki nie umrze śmiercią naturalną – napisał w tematycznym portalu internetowym w kwietniu 2011 roku Tomek. I ta opinia najlepiej podsumowuje popularność urządzenia.
Dziennikarzom, którym w Młynie Klekotki rozdano telefony mieli kilka dni na zrobienie najatrakcyjniejszego zdjęcia. Okazało się, że kreatywność nie zna granic a jury konkursu miało nie lada orzech do zgryzienia. Do oceny przedstawiono i zdjęcia makro, dynamiczne foty z rajdu samochodów terenowych, fantastyczne widoki i zdjęcia reportażowe. Wygrał jednak Paweł, który nie zawahał się zrobić autoportretu w czasie…. skoku spadochronowego.
A jakie są Wasze przeżycia i wspomnienia związane z tym modelem?
Źródło:
. Funkcje, owszem sa godne uwagi. Aparat kosa, ale wyglad.... K810 jest 100 razy ładniejszy z wygladu.
. Nie namyślając się długo poszedłem na pocztę. Zrobiłem im taką jazdę, że pan listonosz zawitał do mnie jeszcze raz. 
. A jaki piłem zawiedziony po otwarciu paczki: Zbity wyświetlacz. (tyle zbierania kasy oczekiwania na niego, a tu taki zonk 
) Nie namyślając się długo wykonałem telefon do sprzedawcy. W rozmowie "miły" pan sugerował, iż możliwe, że wina leży po mojej stronie bla, bla, bla...Po około 15 min. rozmowy skapitulował i odesłałem mu wadliwy egzemplarz. Po tygodniu dostałem nóweczkę 
funkcjonuje bez klawisza C, głośnika, xenona i jeszcze jakiegoś przycisku . I tylnej klapki. Być może coś z aparatem złego, bo ustawiałem mu różne ustawienia i zawsze to samo. Czasami ten k770, mojej mamy, robił lepsze zdjęcia niz mój W995, a już napewno lepsze niz w595 
